Deel 9: Woordje vooraf (Ma 01/05/2023)

opwegnaarcompostelablog

Hey iedereen… we staan nu waar we vorig jaar zijn geëindigd: Saint-Jean-Pied-de-Port… aan de voet van de Pyreneeën!

Deze woorden zullen we zondag 7/5 uitspreken. Inderdaad we gaan terug op pad. Maar wel in een gewijzigde constellatie. Jeannine kan niet mee. Nog steeds last van de stressfractuur van vorig jaar! Men had ons verwittigd dat het herstel van zo’n letsel een lange tijd nodig heeft.

De Maagdentoren in Zichem
Langs en door de mooie natuur

Maar we stappen toch niet alleen… onze jongste zoon Jan gaat mee voor de eerste week en hij wordt afgelost door onze schoonzoon Mitchel…

Een foto voor de Basiliek van Scherpenheuvel

We hebben allemaal de laatste tijd goed geoefend, onder andere geregeld “beklimming van de Mijnterrils” van Beringen en als ultieme test en opwarming een tochtje naar Scherpenheuvel en Averbode (25,3 km). In Scherpenheuvel toch enkele kaarsjes gebrand voor de goede afloop van onze onderneming en voor enkele intenties…

Door de Demerbroeken stapten we van Zichem naar Averbode! Onbekend terrein maar o zo prachtig!

Rond de middag onze inwendige mens versterken
Als bekroning van de dag, een ijsje uit de “likdreef” aan de voet van de Abdij van Averbode

Zo, we zijn er klaar voor! Zondag vertrekken we naar Zuid-Frankrijk en vatten we de overtocht van de Pyreneeën aan! We brengen weer dagelijks ons verslag! …tot dan 👋

11 gedachten over “Deel 9: Woordje vooraf (Ma 01/05/2023)”

  1. Dag Tuur, leuk om te horen. Erg jammer voor Jeannine, we hopen dat ze snel volledig herstelt. Ze wordt alleszins waardig vervangen. Benieuwd om jullie tocht weer te kunnen volgen. Veel succes en vooral veel plezier samen. Wilfried en Griet

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  7. Beste Tuur, en nu ben ik stikjaloers. Waarom? Ik zou deze week ook starten vanuit Perigueux en dan de Pyreneeën nemen om dan vanaf Pamplona terug te vliegen. Echter, ook dit jaar is er weer een reden om niet te lopen. In december ben ik op de schaatsbaan bij het hardrijden ondersteboven gereden door een ongeleid projectiel: een klap op mijn knieën. Moet je als 80jarige zulke dingen ook niet meer doen (maar als 11-stedenrijder zit het in mijn genen!) Eerst ging het wel maar in februari werd het echt vervelend en zat ik via de huisarts snel bij een orthopedisch chirurg, die na een MRI gescheurde meniscus en beschadigd kraakbeen constateerde. Ik had de keus: een nieuwe knie met veel beperkingen of als sportman, zoals hij het zei, zelf tot verbetering zien te komen. Bij een SportMedischCentrum ben ik aan de slag gegaan met oefeningen en wonder boven wonder loop ik al weer goed , alleen bij het traplopen en zo ontstaat er een lichte pijn: dus nog helemaal niet fit om weer een stuk naar Santiago af te leggen, met bepakking. Maar beste Tuur, natuurlijk wens ik jou en je zoon/schoonzoon veel plezier met Jeannine wakend via internet over je vorderingen. Ga je nu gelijk in 1 x door naar Santiago? of doe je weer een stevige etappe? Ik volg je graag (via jou ervaar ik dan toch weer even het camino-gevoel) en wens je erg veel genoegen. Lourens.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Plaats een reactie