Overweging voor vandaag

Wie langzaam loopt, komt ver!

(Afrikaanse wijsheid)

Blikken we nog even terug op gisteren. Pascal had ons een lekkere maaltijd bereid… vooral de soep! Heb daarvan 2 borden gegeten… Ook Alain en Jean-Patrick zaten mee aan. Zij deelden de andere kamer in het stemmige huis, maar leggen de tocht ook samen af. Het zijn 2 werkmakkers in dezelfde bank. Onze paden zouden mekaar vandaag een aantal keren kruisen…

Op een redelijk uur zijn we er deze ochtend aan begonnen. We lieten de dorpskerk letterlijk links liggen. Eerst een hele tijd vlak, maar dan doken we de bossen in. Het werd al snel een singletrack steil omhoog – soms te steil, zodat we mekaar moesten omhoog trekken of duwen.

Eens boven kwamen we aan de grenssteen van Pausasac. Dit is de grens van de provincies Béarn, Navarre en Soule (het Franse Baskenland).

En na de regendag van gisteren waren de boeren er weer… en ze ploegden verder… nochtans geraken ze met hun tractoren ook niet altijd de steile helling van hun akker op en blijft dat groen liggen…

Ook kwam de mol eens bovengronds, maar dat is hem niet goed bekomen blijkbaar…

Ongeveer halverwege onze stapdag zagen we plots vier stoelen staan tegen de afsluiting van een huis… ze waren er blijkbaar ten behoeve van de pelgrims neergezet verzekerde ons de vrouw des huizes, dus maakten wij er graag gebruik van. Trouwens, het was ook onze straat (in het Frans en Baskisch)

Ken je deze bloemen? Het zijn “vuurpijlen” of ook “Fakkellelies” genoemd.

We naderden Saint-Palais… en voor ons liepen Alain en Jean Patrick… ze hadden ons al eens voorbij gestoken, dan verkeerd gelopen, ons terug ingehaald en nu waren ze dus vlak voor ons. we hebben trouwens ook ‘s middags samen op een terrasje gegeten (Suggestie van de dag)…

In Saint-Palais hebben we geboekt in een voormalig Franciscaner-klooster, nu een pelgrimsherberg.

We bezochten ook nog in onze vrije namiddag de hoofdkerk waar men gemeenschappelijk de “Rozenkrans” aan het bidden was. Nadien hebben wij er spontaan een liedje gezongen ter ere van Maria… het is tenslotte meimaand!