(Blijkbaar is ons verslag van gisteren een aantal keren teveel doorgekomen… we verontschuldigen ons daarvoor! Hopelijk lukt het vandaag beter.)

Overweging van de dag!

Wie door het rijk der dromen durft te lopen, bereikt de waarheid!

Johann Wolfgang von Goethe

Deze morgen na het afhandelen van de nodige formaliteiten en het ontbijt verlieten we Peyriere niet zonder Serge en Bernadette van harte te danken voor de heerlijke ontvangst

We trokken naar La Réole over een heuvelachtig terrein en langs de laatste wijngaarden. Eens La Réole voorbij en de Garonne over verandert het terrein en de landbouw… Het terrein wordt vlakker en men teelt granen, maïs enz…

In La Réole aangekomen namen we een pause op het terras van een juist geopend restaurantje voor een cola en een thee, maar ook om ons verslag van gisteren door te sturen. Dit is immers blijkbaar niet overal mogelijk.

Na de brug over de Garonne in La Réole te hebben overgestoken kwamen we Thierry tegen… hij stopte met zijn camionette naast ons en vertelde ons zijn verhaal: Hij was kwaad! Ik dacht al omdat de verkeerde persoon weer eens president van De Republiek werd, maar nee hoor… hij was gevallen en had zijn linker schouder ontwricht en die deed nu veel pijn… Normaal zou hij op 7 mei de bus nemen tot in Finistère (ES) en van daaruit in omgekeerde richting de Camino del Norte stappen met zijn rugzak… maar dit zou nu wel in het water vallen. Wij wensten hem toch veel succes en een spoedig herstel. Hij wenste ons Buon Camino!

Ter hoogte van Floudes (een gehuchtje met een mooie kerk) zagen we plots een aantal valschermspringers in de lucht hangen. Nadien vernamen we dat ook onze Belgische para’s hier geregeld komen oefenen

Verderop kwamen we aan het Canal de Garonne en daar stonden dan plots voor een muur! Pfff wat was dat? Een foto zegt niet genoeg hoe stijl het was, maar op de hoogtegrafiek zie je het duidelijk. We moesten helemaal voorover buigen om niet achterwaarts terug achteruit te rollen…. Auto’s mochten er niet naar boven rijden!

Eens boven waren we bijna waar we moesten zijn: Pondaurat! We passeerden eerst nog een kerkje Saint Martin en daalden dan af naar het centrum van het dorp. Daar naast de Mairie, boven op een heuveltje lag onze chambre d’hôtes: La Blanche. Michel en Nicole hebben ons uitermate goed ontvangen en ons een overvloedige maaltijd voor geschoteld.

Ook Jan, een Nederlandse pelgrim en Elisabeth, een Française uit de Perigord, hebben ons hier in La Blanche vervoegd… zij stappen morgen naar Auros en wij trekken iets verder naar Brouqueyran (Château du Mirail )