Overweging van de dag

“Stop als het tijd is om halt te houden”

Boeddhistische wijsheid

Zoals gewoonlijk stonden we om 6:30 uur op en maakten onze rugzakken klaar voor transport met “Jacotrans”. Na het ontbijt in onze hostel maakten we kennis met een groep Brazilianen (zes mannen en twee vrouwen) in prachtige fietspakjes van de Camino. Zij fietsen van Saint-Jean-Pied-de-Port naar Santiago de Compostela…

Om 8:12 uur vertrokken we, samen, ondanks dat Jeannine’s conditie niet optimaal was. Haar achillespees vertoonde gelukkig verbetering, maar de maag- en darmklachten waren nog steeds aanwezig. Helaas had ze nu ook last van een pijnlijke linkerknie. Dit is iets wat veel pelgrims ervaren, dus besloten we door te zetten en vol goede moed op pad te gaan.

Onderweg zagen we verschillende prachtige muurschilderingen. Vanaf Sahagún liepen we grotendeels in de schaduw van een eindeloze rij platanen, (ongeveer 18 kilometer).

We passeerden de Ermita de la Virgen de Perales, een kleine kapel gewijd aan de Maagd Maria, onder de titel “Virgen de Perales,” wat “Maagd van de Perenbomen” betekent. Dit verwijst naar de vruchtbare omgeving en de perenbomen die in de buurt groeiden. Deze kapel biedt pelgrims een plek van rust en bezinning, gelegen in een serene landelijke omgeving.

In Bercianos del Real Camino stopten we bij een albergue om te rusten, wat te drinken en gebruik te maken van de toiletten. We waren net over de helft van onze dagetappe en Jeannine’s knie begon ernstig op te zwellen en pijnlijk te worden. We legden ijs op haar knie en besloten toch door te gaan, want Jeannine is een doorzetter.

Onderweg doemde een uitkijktoren op die een prachtig uitzicht bood over de omliggende vlaktes en natuurgebieden. Rechts ernaast prijkte dan een ooievaarsnest…

Verder zagen we een historisch wegkruis,

Dit is een markant punt dat diende als oriëntatie- en gebedspunt voor pelgrims door de eeuwen heen. Deze kruisen herinneren ons aan de spirituele aard van onze tocht en aan de vele pelgrims die ons zijn voorgegaan.

We passeerden ook een vijver met luid kikkergekwaak en een vogelspotplaats.

Deze natuurlijke habitat biedt een thuis aan diverse amfibieën en vogels, waardoor het een levendige en interessante plek is voor natuurliefhebbers. Het gekwaak van de kikkers vulde de lucht terwijl we langs de vijver liepen, en we zagen verschillende vogels in de buurt van de waterkant.

Op slechts 3 kilometer van onze bestemming kon Jeannine echter niet meer verder. Ik hield een toevallige passant tegen die ons met zijn wagen naar El Burgo Ranero bracht. Daar was ons hotel Castillo El Burgo naast het benzinestation Avia aan de A231 (Burgos-León) gelegen. Hij zette ons af aan de dorpsrand, op 350 meter van het hotel en reed dan tochwel verder door langs het hotel zeker 🥴….. Jeannine strompelde dan die laatste meters, wat haar zichtbaar veel pijn deed.

Bij aankomst schreven we ons in bij de receptie en gingen meteen eten (menu del día voor €13 per persoon). Voor Jeannine bleef het bij alleen het voorgerecht.

Na het eten sukkelden we naar onze kamer, op de eerste verdieping, stapje voor stapje, trapje voor trapje. De pijn was ondraaglijk voor Jeannine, aanraken was zelfs niet mogelijk. Ze behelpt haar ondertussen met spierbal en pijnstillers… 🫣

De kamer was eenvoudig maar proper en ruim!

Omwille van die knieproblemen hebben we een beslissing genomen: de drie resterende dagen zal Jeannine met de taxi afleggen, terwijl ik te voet verder ga. Zaterdag reizen we dan terug naar huis zoals voorzien.

Onze dagcijfers:

Jeannine: 23.225 stappen ~ Tuur: 22.648 stappen

Even een andere lay-out want de klassieke doet het niet vandaag 🥴

Tot morgen…