Auteur: opwegnaarcompostelablog

Overweging van de dag

Onderweg zijn is… langzaam maar zeker pelgrim worden en blij en dankbaar ‘op weg gaan om te ontdekken… wie je bent!’

Jan Hendrickx

Deze ochtend namen we afscheid van Bea, onze gastvrouw die ons gisteren zo zalig heeft ontvangen.

Samen met haar echtgenoot bezorgde ze ons en 4 mannen (3 Amerikaanse vrienden en hun Italiaanse stapgenoot) gisterenavond een prima maaltijd, waarna wij moe en voldaan ons bed opzochten.

Deze ochtend begonnen we onze dag met een eenvoudig maar stevig ontbijt om 08:00 uur, bestaande uit geroosterd brood met confituur, sinaasappelsap, koffie en thee. Voor het welzijn van Jeannine’s achillespees besloten we opnieuw een taxi in te schakelen voor haar, waarbij ook onze beide rugzakken meekonden.

Ik vertrok vervolgens vanuit Castrojeriz richting Boadilla del Camino.

De dag begon meteen met een flinke klim naar de hoogvlakte van Mostelares, waar we geconfronteerd werden met een by stijgingspercentage van maar liefst 12%.

Na de hoogvlakte wachtte ons een afdaling van 18%. Wat een uitdaging!

Na deze zware sectie volgde een redelijk vlak stuk tot aan de hoogte van Otero Largo. Onderweg passeerden het Hospital de Peregrinos

En de brug over de Rio Pisuerga.

De brug dateert uit de 12e eeuw en werd gebouwd door monniken van het nabijgelegen klooster van San Zoilo in Carrión de los Condes.
De Puente Fitero heeft negen bogen en is een prachtig voorbeeld van middeleeuwse ingenieurskunst. De constructie is stevig en elegant, typisch voor de periode waarin hij werd gebouwd. Het is een belangrijke oversteekplaats voor de Pelgrims op weg naar Compostela.

We kwamen door het dorpje Itero de la Vega, waar veel pelgrims even pauzeerden in de lokale Albergue.

Wetende dat Jeannine al op me zat te wachten in de bar van het lokale hotel op ons eindpunt, zette ik de turbo aan en haalde een snelheid van 7 km per uur. Hoewel dit tempo niet vol te houden is en eigenlijk niet nodig was, voelde het goed om mezelf uit te dagen en te testen.

Ook kwam ik hier de eerste Caminohond tegen… 😀

Om 12:05 uur bereikte ik eindelijk mijn Jeannientje. We dronken een pint, aten een omelet en maakten ons klaar om ons om 13:00 uur aan te melden bij Albergue Juntos in Boadilla del Camino. Arno en Carlola, de lieve uitbaters van de Albergue, verwelkomden ons hartelijk.

Leuk om te weten is dat Tom Waes en zijn vader (85 jaar) hier 14 dagen geleden ook verbleven.

Deze avond zitten we hier met 9 personen aan de tafel voor een gezamenlijke maaltijd, wat ongetwijfeld een gezellige afsluiting van de dag zal zijn.

Ook nog aardig weetje:

Onze dochter Marieke stuurde ons ook vandaag een foto door met een statement :

Grappig ja, nu je het zegt….

Ook de ooievaars maken hier hun nesten klaar:

En zo komen we weer aan de cijfers van de dag:

Tuur: 25.506 stappen ~ 20,29 km

Tot morgen!

Overweging van de dag

Hij die weet dat genoeg voldoende is, zal altijd genoeg hebben.

Lao Tsu

Vanochtend werden we om 6:30 uur wakker in de Albergue, terwijl buiten de bewolking dik en de lucht koud was.

We maakten onze rugzakken weer klaar voor transport door “Jacotrans”. De tocht beloofde immers weer zwaar en lang te worden…

Gelukkig stond ons ontbijt klaar in de keuken van de Albergue. We genoten van kaas, ham, jam, verpakte broodjes en gebakjes.

Om 8:00 uur begonnen we aan onze tocht, die al snel steil omhoog ging. De klim was behoorlijk pittig, maar eenmaal boven op de top kwamen we op een plateau met een kleine vallei, ter hoogte van “San Bol”.

Na de vallei was het weer klimmen tot op het Platteau. De lucht was dreigend en er waaide reeds de ganse ochtend een koude wind uit het westen. Onze weg loopt westwaarts tot in Compostela. Het was behoorlijk frisjes, zeg maar koud.

De grond lag op verschillende plaatsen erg modderig en kleverig, maar dat weerhield ons er niet van om verder te gaan.

Ook kwamen we hier aan een gedenkteken, een kruis! Aandoenlijk: in 2019 is hier een dame van 61 jaar tijdens haar Camino gestorven!

Ongeveer halverwege maakten we een steile afdaling naar het dorpje Hontanas, waar we even uitrustten en een croissantje nuttigden. Hier ontmoetten we Irena weer, het Russische meisje dat we gisteren hadden ontmoet en dat ook haar rugzak met het transport had meegestuurd. Ook een Schotse Pelgrim hebben we hier ontmoet!

Ook namen we even de tijd om het mooie kerkje te bezoeken en zoals steeds een kaarsje te branden.

Vanaf daar ging het traject in dalende lijn langs akkers, velden en vele wilde bloemen.

Verderop kwamen we aan bij de ruïnes van het San Anton klooster.

Het San Anton klooster, ook bekend als het Monasterio de San Antón, is een middeleeuws klooster gelegen aan de pelgrimsroute naar Santiago .

Het klooster werd gesticht in de 12e eeuw door de Hospitaalridders, een kloosterorde die pelgrims onderdak bood en hen verzorgde tijdens hun tocht naar Santiago de Compostela. Het klooster diende als een toevluchtsoord voor pelgrims die onderweg waren langs de Camino de Santiago.

Tegenwoordig zijn de ruïnes van het San Anton klooster een populaire bezienswaardigheid langs de Camino.

Een paar kilometer verder bereikten we de rand van het stadje waar we vandaag verblijven: Castrojarez.

We verblijven in Casa La Union, waar de gastvrouw Bea ons hartelijk verwelkomde.

Samen met ons logeren hier nog een Amerikaans echtpaar, drie Canadezen en nog een ander echtpaar, waarvan we nog moeten kennismaken, maar we hoorden dat ze ook Amerikaans praten.

Om 19:30 uur staat ons hier het diner te wachten, en morgenochtend is er ook ontbijt voorzien.

De dagcijfers:

Jeannine: 30.441 stappen ~ Tuur: 29.352 stappen

Zo, dat was het voor vandaag…

Tot morgen…

Overweging van de dag

Als je je geluk volgt gaan er deuren open die er tevoren niet waren

(Joseph Campbell)

Vanmorgen vroeg, om 7:45 uur, begonnen we onze dag vanuit onze hostel in Burgos. Met nog vele kilometers voor de boeg besloten we om onze rugzakken door te sturen naar ons eindpunt voor vandaag, Casa del Abuelo in Hornillos del Camino. Deze beslissing werd voornamelijk genomen om de achillespees van Jeannine wat te sparen, gezien de afstand die we vandaag zouden afleggen.

Voordat we op pad gingen, stopten we eerst bij een lokale bakkerij om ons ontbijt te halen. De geur van versgebakken broodjes en koffie vulde de straten van Burgos, en we konden niet wachten om te genieten van een smakelijk ontbijt voordat we aan onze tocht begonnen.

Na ons ontbijt begaven we ons om 8:30 uur naar het Spaanse hoofdpostkantoor van Burgos, waar we onze oude schoenen wilden terugsturen naar België. (We hadden er op aanraden van een Koreaans/Amerikaans koppel (met veel ervaring), andere gekocht: Hoka! Wat een verademing… we zweven nu bijna… Wat een eenvoudige transactie had moeten zijn, werd al snel een oefening in geduld.

Het kostte ons anderhalf uur en de tussenkomst van vier medewerkers voordat de transactie voltooid was. Blijkbaar veroorzaakte een technisch probleem met het informaticasysteem de vertraging. Uiteindelijk bracht de “helpdesk” de oplossing: voor een Belgisch postnummer moesten ze een “0” toevoegen!

Hierdoor verlieten we Burgos pas om 10:00 uur, met nog een tocht van ongeveer 20 km voor de boeg. Gelukkig vond ik een korter, recht pad langs een irrigatiekanaaltje, waardoor we wat tijd wonnen.

Bij het eerste dorpje dat we tegenkwamen, hielden we halt voor onze picknick, bestaande uit een stokbrood, worst en kaas.

Vervolgens vervolgden we onze weg langs de Camino, waar we weer tal van medepelgrims ontmoetten, voornamelijk Amerikanen, Fransen, Duitsers, en zelfs een jong Russisch meisje genaamd Natasja. Ze kwam helemaal uit Moskou en begon haar Camino in St. Jean-Pied-de-Port, met de intentie om door te lopen tot het einde.

Na het laatste dorpje begon het terrein te stijgen, met een klim van 131 hoogtemeters, gevolgd door een steile afdaling tot aan ons eindpunt voor vandaag.

Om 15:05 bereikten we Casa del Abuelo! We zijn weer tijdig binnen want het begint weer te regenen (voor even?)

Onze cijfers voor vandaag:

Tuur: 29.764 stappen ~ Jeannine: 30.386 stappen

Tot morgen… weer een tocht van boven de 20 km en dus ook nog zonder de rugzak…

De zon scheen reeds over Burgos toen we vanmorgen om 8:00 uur opstonden, klaar voor een nieuwe dag met ontdekkingen in Burgos. Na een verkwikkend ontbijt in een lokale patisserie, waar we genoten van een croissantje met een “café con leche” en een verfrissende “gember-limoenthee”, begaven we ons langs de schilderachtige Paseo del Espolón

naar de indrukwekkende Arco de Santa María.

Deze imposante poort dateert uit de 14e eeuw en was vroeger de hoofdingang van de stad. Het is prachtig versierd met beelden en reliëfs die de geschiedenis van de stad vertellen.

Onze volgende halte was de majestueuze kathedraal van Burgos.

Deze gotische kathedraal is een UNESCO-werelderfgoed en een van de meest indrukwekkende kathedralen in Spanje. Het interieur is adembenemend met zijn prachtige glas-in-loodramen, beeldhouwwerken en kapellen.

We woonden er de ochtendmis van 9:00 uur bij en ontvingen er de zegen voor de pelgrims. Dit was toch weer een pakkend en ontroerend moment.

De prachtige gotische architectuur en de serene sfeer van de kathedraal maakten diepe indruk op ons, en we namen uitgebreid de tijd om het interieur te verkennen en te genieten van de prachtige kunstwerken.

Hierbij de link naar de audiogids over de kathedraal:

Tegen de middag begonnen onze magen te rommelen, en we besloten om een pauze te nemen en te genieten van een heerlijke Mexicaanse lunch in een gezellig restaurant in de buurt.

Verfrist en voldaan begaven we ons vervolgens naar het Museum van de Menselijke Evolutie, waar we werden ondergedompeld in de fascinerende wereld van archeologie en menselijke evolutie.

Terwijl we naar het museum wandelden, ontdekten we dat er buiten een foodtruckmarkt was opgezet, met gerechten uit alle hoeken van de wereld. Hoewel de geuren verleidelijk waren, konden we niets meer opnemen na onze stevige Mexicaanse maaltijd.

Met vermoeide voeten en benen keerden we terug naar onze hostel, waar we genoten van wat welverdiende rust en de dag van morgen voorbereidden. Terwijl de avond viel over Burgos, zetten we ons aan het schrijven van onze blog over deze betoverende stad, vol herinneringen aan een dag vol ontdekkingen en avonturen.

Ook nog enkele beeldhouwwerken laten we even zien:

We hebben op deze halve dag toch weer 8.783 stappen afgelegd, goed voor 6 km… kwestie van de spieren soepel te houden… 🫣

Tot morgen!

Overweging van de dag

Onderweg zijn is… langzaam maar zeker pelgrim worden en blij en dankbaar ‘op weg gaan, om te ontdekken wie je bent’

(Jan Hendrickx)

Deze ochtend weer alleen vertrokken. Jeannine bekommert zich om de beide rugzakken en neemt de taxi naar Burgos! (btw.: de achillespees is iets minder gezwollen dankzij de ijsbehandeling, maar verdraagt nog geen lang en moeilijke trajekt. Hopelijk brengt de rustdag wat soelaas)

Van bij de start (07:45) weer een stevige steenachtige klim naar de hoogvlakte Matagrande (1.081m). De schapen lagen nog knusjes bij mekaar.

Boven op het hoogste punt schitterde er een groot kruis met aan de voet een massa keien.. Verschillende waren beschreven met namen, wensen, verlangens en korte gedichten.

Ook stond er bij het panorama een kunstig bord met een volgende tekst:

Eens deze plaat voorbij opende zich het uitzicht tot Burgos.

Na de afdaling kruisten we nog wel enkele dorpjes met elk hun Albergues en Bar/Restaurants. En de muurschilderingen …

We naderen Burgos via het vliegveld en stappen dan via de mooie Avenida del Arfanzón richting onze Hostel Lar.

Hier troffen Jeannine en ik mekaar en om 14u mochten we onze kamer betreden. we kregen nogwel een stevig onweer met bliksem regen en hagelbuien te verwerken. Gelukkig waren we wel al op onze bestemming

Vermits we hier onze rustdag hebben vertel ik je morgen wel wat meer over Burgos…

En dan de cijfers van de dag:

Tuur: 32.186 stappen

Tot morgen wel weer…

Overweging van de dag

We vinden onze bestemming op de weg die we inslaan om haar te vermijden!

(David Richo)

Gisteren hadden we wat problemen met het integreren en verzenden van de foto’s. We zullen proberen dit nu recht te zetten:

Verschillende muurschilderingen versierden vele gebouwen. Wel meestal met een binding met de Camino de Compostela

Op de velden cultiveert men voornamelijk:

De bewegwijzering was weer perfect!

Ook even de toren van het Monesteria laten zien:

En tot slot onze Hostal La Alpargateria

Zo, dit alles als aanvulling op gisteren

———————————-

En dan nu ons verhaal van vandaag:

Zoals gisteren reeds meegedeeld heeft Jeannine de taxi genomen (met onze beide rugzakken) naar onze huidige overnachtingsplaats: Albergue El Peregrino in Atapuerca.

Het leek ons geen goed idee om haar met de rugzak de berg op te jagen. Zie maar op het hoogte schema. De extra dagen rust zullen de ontstoken en gezwollen achillespees zeker goed doen. Ik ging dan wel alleen op stap (met een kleine rugzak met wat kaas, saucisse en water).

We wisten wat we voorgeschoteld gingen krijgen… een klim van een 4 tal kilometers met stijgingspercentages van 10% en meer… in het totaal 291 hoogtemeters.

Op het hoogste punt stond een monument voor de in 1936 in de burgeroorlog doodgeschoten Republikeinen. De inscriptie luidt: “Niet hun dood was zinloos, maar wel hun fusillering…” Ik nam hier even een selfie.

In het bos krioelde het van de bloemen… hier een greepje eruit:

Onderweg hebben we wel een aantal korte gesprekken gevoerd met andere pelgrims.

Zo was er Bronwien, een oudere dame uit Canada, Nova Scotia! Toevallig zijn wij daar een aantal jaren geleden ook geweest!

Michael uit Zweden, een 65 jarige man die voor 14 verlof had genomen om een deel van de tocht te stappen. Van St-Jean-Pied-de-Port tot León. Zijn vrouw had net 2 nieuwe knieën gekregen en haar werd afgeraden mee te gaan.

Twee andere Canadezen waren met een tandemfiets (zonder motortje) op weg van Bordeaux naar Lissabon.

Een Duitse jongen met rode verbrande kuiten had last van zijn knieën… Hij zag er wat mistroostig uit en moest nog een dorpje verder dan ik… pfff

Het hele parcours liep vandaag grotendeels door de bossen, enkel de laatste kilometers waren onder de vlakke brandende zon langs en op de baan.

We zijn toegekomen in Atapuerca, in de Albergue El Peregrino. Mooi, verzorgd, verschillende huisjes op een groen terrein. Onze kamer met badkamer is ook zeer proper. (De foto’s vind je vooraan in het verslag!)

Ons middagmaal hebben we genomen in een restaurantje hier vlak tegenover. Het was een Menu del Dia… erg lekker

Zo, daarna nog een zonnige namiddag en tijd voor onze cijfers van de dag:

Tuur: 25.885 stappen

Tot morgen!

Overweging van de dag

Als je een groene twijg in je hart bewaart, zal er op een dag een zangvogel je opzoeken!

(Uit een 17de eeuws Japans gedicht)

Vandaag weinig foto’s… Een technisch probleem bij het uploaden… hopelijk morgen verholpen

Deze ochtend vertrokken we om 08:15u vanuit Quintanilla del Monte, niet zonder afscheid te nemen van “Mamie”. Ana was haar kinderen naar de school gaan brengen

Ana had ons gisteren een kortere weg getoond om terug op de Camino te komen. Dat scheelde wel 6 km. Daardoor bedroeg de afstand slechts 19 km in plaats van de voorziene 25 km. Dank je Ana !

Terug op de Camino hadden we veer tijd om een en ander te overdenken en wat te mijmeren:

Er was heel wat minder volk onderweg. De snelle stappers waren gisteren al verder gestapt dan wij. Wij liepen dus terug dikwijls alleen.

We liepen meestal door de weidse velden. De voornaamste gewassen zijn hier “Koolzaad”, “Doperwten” en “Tarwe”

Verder passeerden we ook verschillende dorpen met telkens hun Albuerges en Bar/Restaurant. Natuurlijk hebben we er enkele uitgeprobeerd. Het grootste dorp of zelfs stad was Belorado. Wat ons hier het meest aansprak waren de vele leuke muurschilderingen, allen wel in verband met de Camino.

We dachten ook wat kaas en saucisse te kopen in een Artizanaal zaak. Toen we de winkel betraden werden we onvriendelijk en nors terug naar buiten gestuurd! “Geen rugzakken toegelaten!”. Wij terug buiten, en zijn dan maar doorgegaan, maar niet zonder eerst vriendelijk een “Buon Dia” naar binnen te roepen…

Ook hadden we weer enkele aangename ontmoetingen. Een Italiaan vertelde ons oa dat zijn vriend in Leuven studeerde dankzij het Erasmusproject… Een Engelman vertrouwde ons toe dat zijn “Hero” een Belg was: Eddy Merckx, de kannibaal! En dat de nederlandstalige Belgen zeer goed Engels spreken. Een pluim op onze hoed?

Op onze weg kwamen we ook langs het voormalige Monasterio de San Felices ( of wat er nog van overblijft: een ruïne van een geblokte toren…

We worden ook alweer met onze neus op de feiten gedrukt. Een onderneming als de deze is eigenlijk voor fitte mensen… wij denken daar bij te horen, maar toch steken de lichamelijke ongemakken al de kop op: pijnlijke knieën en spieren… en bij Jeannine daarboven op nog een moeilijke ademhaling en een ontsteking van de achillespees van de rechter voet. Gezien de moeilijkheidsgraad morgen (een bergkam over van 1.162m en 18 km) achten wij het raadzaam die achillespees rust te gunnen en een taxi Jeannine naar de volgende overnachtingsplaats te laten brengen.

We naderen Villafranca Montes de Oca. Ons eindpunt voor vandaag. De gastvrouw was heel vriendelijk en bekommerde zich onmiddellijk over Jeannine haar voet.

Hier onze cijfers voor deze dag:

30.600 stappen voor Jeannine ~ 28.500 stappen voor Tuur. 291 hoogtemeters. Afstand 19km

Overweging van de dag

De paradox van de reis is: je vindt iets pas als je er niet meer naar zoekt!

Hallo iedereen, hier zijn we weer, aan het eind van onze stapdag 76, de eerste van Deel 10.

We begonnen deze ochtend om 7:30u met een pover ontbijtje in een bar in de buurt van onze Hostel. Het was er druk en gelukkig waren we er tijdig… zo hadden we snel onze croissant, Café con leche en té de menta.

Om 8:30u waren we dan de deur uit… woaw, wat was dat? Zoveel volk op de baan… wat een verschil met vorig jaar en zeker met de trajecten in België en door Frankrijk… Even buiten Santo Domingo de la Calzada bereikten we het Cruz de los Valientes!

Een gps en/of kaart heb je nauwelijks nodig… de wegen zijn zeer goed afgepeild (met de oude en nieuwe bewegwijzeringen), maar ook door het aantal pelgrims… je moet maar volgen (hihihi), maar dat is niets voor mij, elk kruispunt of splitsing wordt gecontroleerd met kaart, kompas en/of Gps.

Een ander groot verschil met de vorige delen… in Frankrijk zagen we amper een huis (dus steeds velden of bossen), hier in Spanje gaat de Camino door alle dorpjes. Er is dus wel geregeld een café en/of een restaurantje… we moeten dus zelden onze lunchpakketten meenemen!

Het is hier ook volop landbouw… de akkers staan volledig groen… er is dan ook voldoende regen gevallen in dit deel van Spanje.

Op de grens tussen de regio Rioja en Castilla y León hielden we even halt. Wat kledij wisselen, voeten even luchten. We maakten er kennis met Alexandro. Een Italiaan van rond de 35j. Ik mocht geen foto van hem maken, maar hij vertelde wel zijn levensverhaal … Hij hechtte veel belang aan “de familie” maar was niet akkoord dat zijn moeder en broer geïntegreerd waren in de mafiafamilie… dat deed hem pijn. Hij loopt deze tocht om hulp te vragen zodat zijn Mamma en broer uit de greep van die Mafia zouden kunnen geraken en ook voor hem zelf, dat hij nooit tot die familie zou (moeten) toetreden… Zware kost…

Uiteindelijk zijn we op onze bestemming geraakt, een kilometer van de Camino af… Morgen kunnen we van hieruit wel verder en moeten we niet eerst die kilometer terug lopen… een hele geruststelling

Het is hier een leuke gezellige B&B La Aldea Encantada. Ana is de gastvrouw en haar madre (mama) zorgt seffens voor het avondeten. ondertussen zitten we hier knusjes bij de openhaard en schrijven onze blog…

We logeren op een kamer met 2 enkelbedden en een badkamer. We hebben reeds een heerlijk verfrissende douche genomen en onze toch wel pijnlijke spieren en voeten gemasseerd en verwend.

Na het avondmaal zullen we weer snel ons bed in kruipen want de dag van morgen beloofd van hetzelfde kaliber te zijn als vandaag…

Nog wat bloemenpracht om af te sluiten

En hier onze dagelijkse cijfers…

28.537 stappen voor Jeannine ~ 27.038 stappen voor Tuur

Tot morgen… 👍😀

Zo, we zijn reeds een halve dag onderweg. Vertrokken in Paal om 13:00u. Het vliegtuig genomen in Charleroi richting Vitoria-Gasteiz..

Daar stond de shuttlecar ons op te wachten om ons naar onze Hostel in “Santo Domingo de la Calzada” te brengen.

In het verslag van Stapdag 75 van vorig jaar (Deel 9) sprak ik over het “kiekenkot” in de Kathedraal. Dit is een unicum in de wereld. Het verhaal gaat als volgt: Een jongen was met zijn ouders op bedevaart naar Santiago de Compostella. Ze stopten in Santo Domingo de la Calzada, waar de herbergierster verliefd werd op de jongen en hem probeerde te verleiden. Toen hij haar afwees, beschuldigde ze hem valselijk van diefstal, waarvoor hij werd opgehangen. Nadat zijn ouders terugkwamen van hun pelgrimstocht, smeekten ze om zijn lichaam van het schavot af te mogen halen. Maar de jongen was al dood. Daarop smeekten ze om genade bij Santo Domingo de la Calzada, die tot hun verbazing antwoordde: “Jullie zoon leeft, net zoals deze gebraden kip op jullie bord.” En inderdaad, de jongen stond op uit de dood. Sindsdien worden er in de kathedraal altijd kippen gehouden als herinnering aan dit wonder.

We hebben onze intrek genomen in een kleine hostel met eenvoudige maar nette kamer en badkamer.

Na ons te hebben geïnstalleerd zijn we nog even het stadje ingetrokken en langs de Parador gewandeld (waar we vorig jaar de laatste nacht hebben geslapen). Na een drankje terug naar de kamer want morgen vroeg op voor onze eerste stapdag van dit 10de deel (de 76ste vanuit Paal/Beringen)

Tot morgen…

(Woe 01/05/2024)

Hey iedereen,

Het is 1 mei 2024, 01:00u… het is een klank- en lichtspel hier boven Paal/Beringen… en in Pals (Catalonië) hebben de weergoden de hemelsluizen open gezet – eindelijk zou ik zeggen…

Maar Jeannine en ik maken ons klaar voor ons volgend traject op onze tocht naar Compostela: Deel 10 ! Het brengt ons van Santo Domingo de la Calzada tot in Léon. Dat is ons doel . 250 km in 16 stapdagen.

En dan volgend jaar het 11de en laatste deel, de resterende 300 km…

Maar eerst nog dus Deel 10. We vertrekken op 7 mei met het vliegtuig van uit Charleroi naar Vitoria-Gasteiz(ES) en daarna met de wagen naar Santo Domingo de la Calzada. Op 8 mei is dan onze stapdag 76, de eerste van dit deel…

Wij hopen dat jullie ons weer massaal zullen volgen en ons steunen in onze onderneming. Zoals de vorige jaren brengen ook nu weer ons dagelijks verslag! Tot dan…