Overweging van de dag

“De kracht ligt niet in het vallen, maar in het opstaan.”

Nelson Mandela

Nog even terugblikken op gisterenavond: we werden door Carmen en Machin verwend met een smakelijke maaltijd. Het voorgerecht bestond uit een keuze tussen een heerlijke “Fiduasoep” of een “Ensalada Mixte”.

Als hoofdgerecht konden we kiezen tussen een “gebakken halve kip met frietjes en een groentemacedoine”, of een “spaghetti bolognaise”.

Het nagerecht was ook een keuze tussen een yoghurt of een flan. Het was moeilijk kiezen, maar alles smaakte uitstekend.

Wat betreft de knieproblemen van Jeannine: ondanks de medicatie en rust, bleef de pijn aanhouden. Dit bracht ons ertoe om ’s avonds toch nog naar het universitair ziekenhuis van León te taxiën.

We arriveerden daar rond 21:00 uur. Bij aankomst schreven we ons in met de Europese ziekteverzekeringskaart (Mutas), en gingen vervolgens door naar de triageverantwoordelijke. Daarna moesten we naar de wachtzaal voor de consultatie. Tijdens de consultatie werd een RX aangevraagd, waarna we terug naar de wachtzaal moesten tot we werden geroepen voor de RX. Na de RX moesten we opnieuw naar de wachtzaal en wachten op de specialist voor de diagnose en eventuele behandeling. Gelukkig bleek er geen breuk of barst te zijn, maar wel een zware ontsteking met felle pijnen als er druk op de knie komt (bij staan of stappen). Alles verliep vlot en om 24:00 uur waren we terug in onze Albergue en konden we eindelijk naar bed.

Deze ochtend stonden we op het gebruikelijke uur op en maakten ons klaar. Na een stevig ontbijt vertrok ik te voet naar onze volgende slaapplaats. Jeannine had om 10:00 uur haar taxi. Onderweg stopte ze nog bij een apotheek om een paar krukken te halen, met de ondersteuning per GSM van Mitchel. Die krukken maakten het toch iets makkelijker voor haar.

Nog maar net vertrokken, kwam ik een moeder met haar twee kinderen tegen. Het zoontje van vijf heette Julius en het dochtertje van één heette Liana. Ze zijn Duitsers en vertrokken in Roncesvalles, wandelend tot Santiago, iedere dag ongeveer 13 km. Wat een prestatie! Zij slapen deze avond in dezelfde Albergue als wij.

Onderweg zag ik ook koeien in de wei, wat zeldzaam is in Spanje.

In Mansilla de las Mulas, halverwege de dagtrip, bewonderde ik nog enkele mooie monumenten.

Op deze dagtocht, maar ook alle voorgaande, blijkt toch steeds weer hoe mooi de wilde bloemen zijn… zo’n pracht die de natuur ons schenkt en die we meestal niet meer zien..

Toen naderde ik Puenta-Villarente, waar we incheckten in de Albergue San Pelayo.

Afgelegen in een “boerengat”, maar o zo mooi, een echt juweeltje. In de namiddag zaten we in de tuin, genietend van de zon en de schaduw onder het terras, met op de achtergrond mooie Caraïbische en zomerse muziek. Meer moet dat niet zijn.

Om 19:00 uur wordt het diner geserveerd en daarna is het weer slaaptijd. Morgen is de laatste stapdag voor dit jaar en komen we aan in León, maar daarover morgen natuurlijk alles!

Nu nog de cijfers voor vandaag

Tuur: 17.804 stappen

Tot morgen…