Overweging van de dag
Overschat nooit je mogelijkheden

Wat mooi begon zal eindigen in een triest verhaal. De beide schoenen aan getrokken en met goede moed vertrokken vanuit het mooie hotel in Ventosa.





Lang kon ik niet meer lopen in mijn gewone stapschoenen. Heb ze dan maar geruild voor mijn stapsandalen. Dat liep iets beter.


Onmiddellijk loopt de weg weer op richting de Alto de San Anton. Daar zat een minzame man liedjes te zingen en te spelen op zijn guitar

Onderweg hielpen we nog een Taiwanees meisje met wat wandelwol voor aan haar voet. Haar naam was Linda. Ze was gehuwd met een Belg en woonde in Melle bij Gent.

Langsheen een grindfabriek, de grondwerken voor nieuwe wegen, trokken we langs de sporthal Nájera binnen. We waren halfweg.








Hier zouden we halt houden. De pijn was weer zoals de dag voordien. Effe rusten in een klein restaurantje/bar. Wat gedronken en de Menu del Dia aangesproken. Daar heeft Mitchel ook weer vervoer voor mij geregeld voor die laatste 6 km…

Mitchel heeft dan de tocht zelf verder gezet. Ik kan dat alleen maar met enkele foto’s weergeven…


















We zagen mekaar terug in ons hotel in Azofra.




Bij het avondeten ontmoeten we Petra en Ruth weer. We zijn wat blijven hangen bij een fles wijn en daarmee komt dit verslag wat later…
Mitchel en Tuur
Tuur en Mitchel dikke proficiat zelfs Tuur je wilt verder gaan ondanks de pijn maar zoals je eerder al schreef soms moet men luisteren naar zijn lichaam maar nog eens chapeau voor beiden
LikeGeliked door 1 persoon