Maand: mei 2022

Overweging voor vandaag

Loop langzaam en je vindt altijd weer jezelf terug!

(Arabische wijsheid)

Deze ochtend namen we, na een bescheiden doch voedzaam ontbijt, afscheid van Gilles en Sidonie en verlieten we Bourriot-Bergonce richting Roquefort. Een afstand volgens de kaart van 14 km.

De weg was grotendeels gelijkaardig aan de vorige dagen: zo goed als vlak, zanderige ondergrond, veelal dennenbossen, overvloed aan bremstruiken en af en toe een riviertje over.

Vanuit de boeken en uit de vertellingen van de plaatselijke bevolking hadden we weet van een “kapel van Lugaut”. Deze lag op de weg dus zijn we daar ook een kijkje gaan nemen. In deze kapel die in het woud van Lugaut gelegen is zijn nog vele fresco.s en muurschilderingen uit de XIII de eeuw. Ze werden in 1962 ontdekt. De kapel was helaas gesloten… maar dankzij de aanwezige panelen konden we ons wel een idee vormen. (Door het sleutelgat zagen we maar enkel het licht door het achterste venster binnenvallen…)

Op dezelfde hoogte ligt ook het dorp Retjons. Daar liep ook de oorspronkelijke pelgrimsweg. Deze werd verlegd omwille van de autostrade Pau-Bordeaux, maar in dat dorpje staat nog de eeuwenoude mijlpaal 1000 km. Ja, zover zijn we dus al geraakt…

Hier in het bos nog wat fotootjes nemen van mekaar 😉 en dan weer verder.

We passeerden ook nog een Oude bunker, welke in de oorlog dienst deed als commandobunker voor de Franse Marine.

Eenmaal op het grondgebied van Roquefort stopten we bij het eerste beste cafeetje om onze dorst eens te lessen met iets anders dan water…

Roquefort is een luchtig en sympathiek stadje met een mooie kerk.

Wij hadden geboekt in Hotel St.-Vincent… prima etablissement… mooi gerenoveerd en netjes, proper en voorzien van alle nuttige benodigdheden… ook het diner was lekker en meer dan voldoende… van ons krijgen ze een sterretje bij.

Overweging voor vandaag

In iedere mens zit zon, je hoeft die alleen maar te laten schijnen!

(Socrates)

Na een verkwikkende nachtrust en een typisch Frans pelgrimsontbijt, hervatten we onze tocht!

Al snel kwamen we onze mede pelgrims tegen. Zij hadden overnacht bij particulieren. Toch ging ieder zijn eigen gang (eenieder heeft zijn eigen ritme). En we hebben onze kilometerteller ongeveer een 1000m te laat opgezet… dus afstand is 16 km vandaag en niet 15 zoals op het kaartje onderaan…

Ongeveer halverwege naderden we het dorpje Bougue… we kwamen er mekaar weer tegen. Opnieuw een prachtig oud kerkje met op een hoekje in de afsluiting een oude steen met de afstand tot Compostela: nog 970 km… (Heb soms vraagtekens bij die kilometertelling van eeuwen geleden)

Wat verderop, na nog een klim, stonden we weer op zo’n oude spoorwegberm. Deze moesten we volgen tot in Mont-de-Marsan. Zo’n 10 km…

Na een tweetal kilometer, in de helft van onze dagtocht, stond er een bank, dus prima uitgemeten voor ons sobere lunch (je kent het inmiddels al wel: stukje stokbrood, wat kaas en saucisse). We hadden juist gedaan toen er een rolstoel het pad kwam opgedraaid… Didier was zijn naam! Hij had een jong hondje bij, Bobby… 3 maanden oud en van deze ochtend bij hem… Natuurlijk onmiddellijk goede maatjes met Jeannine…

Wij vertrokken en Didier rolde mee… Bobby op zijn schoot. Didier legt deze afstand (8 km tot Mont-de-Marsan en dan nog terug) dagelijks af in zijn “fauteuil” (zoals hij zijn rolstoel zelf noemde). Hij vroeg me hem één keer te duwen bij een heuveltje, maar verder rolde hij zichzelf voort. Een elektrisch wagentje wou hij niet want dan zou hij ook geen armspieren meer hebben. Gewoonlijk rijdt hij dit pad op en af tegen een snelheid van 13 km/u, maar nu paste hij zich aan aan ons en aan zijn jonge hondje…

Eenmaal ter hoogte van Mont-de-Marsan gingen onze wegen uit mekaar, hij naar het centrum, wij naar ons hotelletje “Hotel de la Gare”

Na een korte rustpauze trokken we de stad in voor onze “stempels”, een frietje met mayonaise (oooo wat smaakte dat), een drankje en wat inkopen voor de dag van morgen…

Al een paar dagen horen we hier geregeld veel vliegtuiggebulder (maar zien de vliegtuigen zelden). Dit komt omdat hier vlakbij een grote militaire luchtmachtbasis is (zie op het kaartje, links van Mont-de-Marsan) en ook een groot schietveld voor deze straaljagers).

Overweging van vandaag

Geef je voeten rust, maar ook je hart!

(Afrikaans gezegde)

Laat ons beginnen met de afstand… dat had ik gisteren beloofd… 21,14 km – 4:07u bewogen tijd – gemiddelde van 5,1 km/u

Dit lijkt veel, en het is het ook voor ons. Maar cijfers zijn relatief… Deze avond waren er nog 3 stappers in onze slaapplaats: Christine, een Française, zij deed hetzelfde als wij; Patrick, een Zwitser maar wonende tegen Limoges, en legde vandaag 30 km af; als laatste was er nog Jos, een Nederlander. Hij heeft vandaag zowaar 41 km afgelegd. Hij is in maart in Groningen vertrokken richting Compostela en doet het in één trek, maar daarbij wil hij ook nog tegen september terug thuis zijn, dus nog eens deze hele afstand. Goede moed zeg. Nu ja, hij is weduwnaar, geen kinderen en net met pensioen… maar toch… een hele onderneming!

Kortom, ieder loopt deze tocht naar eigen vermogen, eigen inzicht, met een eigen verhaal…

We startten vandaag dus in Captieux en zegden de Gîte vaarwel. We hadden weer dezelfde spoorwegbeding voor ons. Moet gezegd, vanaf hier was hij minder mooi onderhouden, ruwer van ondergrond en geen picknicktafels of banken, terzij eentje, na ongeveer 12 km… Tijd dus om daar effe te passeren (sanitaire stop en een hapje eten).

Bij het vertrek toch nog even de schoenen wat steviger aanbinden

Een hele dag door de natuur, met bossen, uitgestrekte akkers, over een ecoduct (zoals de dieren een autostrade oversteken).

Ook kwamen we aan de grens waar we van het departement van de Gironde overgingen in het departement van de Landes.

Uiteindelijk kwamen we toe in La Maillade, de Gîte & Chambre d’Hôte, waar Gilles en Sidonie ons verwelkomden. Na een heerlijke maaltijd kunnen we hier lekker wegsoezen en denken aan de dag van morgen…

Overweging voor vandaag

Stop als het tijd is om halt te houden!

(Boeddhistische wijsheid)

Zo, we zijn weer vertrokken, goed en wel uitgerust. Fenella, je weet nog wel, de uitbaatster van Hotel Rodin in Bazas nam nog een foto alvorens wij onze stappen keerden richting Captieux. Moest je ooit in de omgeving komen, dit Hotel is zeker een aanrader! Top!

Eerst nog een rechtzetting: Piet, onze vriend uit Praag, liet ons opmerken dat het laatste beeld van gisteren niet de beeltenis was van St.-Jacob, zoals ik verkeerdelijk dus vermelde, maar wel van de Heilige Rochus… Ook een pelgrim, maar hij toont duidelijk een zweer op zijn been en een hond die hem brood brengt!

Vandaag zou, ondanks de afstand (18,22 km) een ietwat “gemakkelijkere” dag worden. Zelfs al zie je de hoogtekaart hieronder, het was redelijk vlak tot licht golvend. We stapten immers op een oude spoorwegbedding. De trein reed er niet meer, maar men heeft er een fiets- en wandelpad van gemaakt! Goed afgepeild en mooi onderhouden… Bijkomend voordeel van zo’n pad is dat de valleien mooi zijn overbrugd! We hebben in Wallonië ook over zo’n weg gestapt tussen Jodoigne en Namen en eveneens bij het buitengaan van Auxerre (Fr).

We passeerden ook een poel waar de kikkers concert gaven…

Op deze weg kwamen we ook een Frans koppel (Patrick en Catherine) tegen. Zij kwamen uit Normandië en stappen dit jaar ook naar Saint-Jean-Pied-de-Port.

Ze waren ook in Bazas gestart deze ochtend en verblijven deze avond eveneens in dezelfde Gîte als wij: Gîte Aydistos.

Morgen stappen we de meeste tijd over hetzelfde pad verder, maar zal de afstand wat langer uitvallen… Hoeveel langer, dat vertellen we je morgen…