Overweging voor vandaag

De wereld gaat open voor wie langzaam gaat!

(Anne Hamacker)

Zoals gisteren beschreven sliepen we in een voormalig Franciscaner-klooster, nu gedeeltelijk omgebouwd tot Refuge of Pelgrimsherberg… voordeel is dat je er redelijk goedkoop kunt overnachten en u ‘s ochtens een ontbijt wordt aangeboden. Maar helaas geldt er zoals in de meeste Refuges ‘s morgens: “Ik wakker, ierdereen wakker…” en dat stoort. Niet een beetje respect met wie later wil vertrekken…

We dachten rond 8u te ontbijten, maar het is dus al 7u geworden… dat bracht mee dat we dus ook al vroeg op pad waren. De zon raakte maar amper door deze vroege ochtend mist, maar dat gaf wel mooie beelden…

Maar zoals dikwijls was het onmiddellijk bergopwaarts… meer dan 5 km en dat was nog maar het begin. We kwamen er aan een stenen monument: “Stèle de Gibraltar” Hier komen drie grote pelgrimswegen samen samen: de weg uit Tours, die uit Vézelay en deze uit Le Puy.

Daarna liep ons pad naar de “kapel van Soyarce”, gelegen op 291m, het hoogste punt van deze dag, maar ook van onze 3 weken stappen dit jaar. We hebben ook een gedachte neergeschreven in het aanwezige “logboek”

Na de hoogte natuurlijk terug naar beneden… tot aan de “kapel van Harambeltz”. Hier was een ruimte voorzien voor de pelgrims! Een tafel een bank en wat stoelen. Vermits we zowat halfweg waren hebben we er onze inmiddels klassieke picknick gehouden.

Zoals je op de foto’s al even kan zien is de zon uiteindelijk toch door de mist geraakt en de wolken volledig opgelost… Het werd weer snikheet en dan wordt bergop stappen met rugzak toch wel zwaar, maar de eindstreep kwam in zicht…

Onze kamer werd ons toegewezen, dus snel een douche nemen, wat rusten en de schade aan Jeannine’s voet opnemen… veel pijn en een serieuze zwelling. Dit kunnen we morgen zo niet laten. Tot overmaat van ramp blijkt de slaapplaats voor morgen te zijn gestopt… er antwoord ook niemand meer aan de telefoon. De hoofden dus bij mekaar gestoken en onze geesten laten werken. Uiteindelijk een nieuw onderkomen geboekt in Saint-Jean-Pied-de-Port voor 1 nacht, en een taxi besteld om er ons naar toe te brengen. Dat wordt dus de dag voor morgen, maar eerst eten en overnachten we nog hier in Ostabat.

Tijdens het aperitief zagen we al donkere wolken samentroepen en inderdaad, we waren juist binnen voor het eten als de hel losbarste… een onweer van jewelste met klank- en lichtspel, striemende regen, hagel enz…